Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει ανοίξει πάλι το θέμα των εξαρτημένων, του εμπορίου και της χρήσης ναρκωτικών στην περιοχή των εξαρχείων σε συνάρτηση με την αύξηση της εγκληματικότητας. Ένα πρόβλημα που εδώ και χρόνια υπάρχει έντονα και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Αυτό εγείρει συζητήσεις ανάλογα με την οπτική και τα συμφέροντα του κάθε εμπλεκόμενου. Από τη μία είναι οι κάτοικοι της περιοχής που δίνουν έμφαση σε ένα υγιές περιβάλλον διαβίωσης και αντιδρούν στην υποβάθμιση της περιοχής και οι συλλογικότητες, οι πολιτικές ομάδες που δρουν στην περιοχή θέτουν το ζήτημα της καταστολής αλλά και της πρέζας ως μέθοδο χειραγώγησης. Από την άλλη είναι οι ιδιοκτήτες χώρων και καταστημάτων που στοχεύουν στο κέρδος τους μέσα από την ευρύτερη «ανάπτυξη» της περιοχής.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οφείλουμε να τονίσουμε το πραγματικό του προβλήματος που θέτουν με ευαισθησία οι κάτοικοι της περιοχής, το οποίο έχει άμεση σχέση με την καθημερινότητα τους και σ’ αυτούς απευθυνόμαστε. Αναφερόμαστε σ’ ένα παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα, που εκφράζει την ευρύτερη κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική κρίση, που και στη χώρα έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Όσο βαθαίνει η κρίση το σύστημα απο τη μία αποδυναμώνει το κράτος πρόνοιας ενώ απ’ την άλλη μεγαλώνει το αστυνομικό κράτος και καλλιεργεί ένα κλίμα ανασφάλειας και φόβου. Το κράτος στοχεύει στην πολυπόθητη «τάξη και ασφάλεια» γι αυτό αναπτύσσει μηχανισμούς ελέγχου και οι ουσίες χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση συνειδήσεων και τη συντριβή της ανυπακοής. Σε κάθε γωνιά – γειτονιά – πλατεία υπάρχουν εξαθλιωμένοι άνθρωποι – φαντάσματα. Εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά που ενοχλούν ίσως την αισθητική είτε προκαλούν έντονα συναισθήματα αλλά που ακόμα και εάν τους «εξαφανίζαμε» από την οπτική μας, θα συνέχιζαν να υπάρχουν και να δημιουργούνται νέοι εφόσον οι αιτίες που τους οδηγούν στην εξάρτηση δεν έχουν εξαφανιστεί. Κάποιοι ίσως έυκολα θα ισχυριστούν ότι μεγάλη ευθύνη έχει η οικογένεια του εξαρτημένου ή οι «κακές» παρέες του. Όμως μήπως τελικά η καταπίεση, η εξατομίκευση, η απουσία αξιών, η ανεργία, η φτώχεια, η υποβάθμιση του πολιτισμού, η απαξιώση των κοινωνικών προτύπων και η έλλειψη ουσιαστικών δεσμών έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ το κύτταρο της οικογένειας ή την προσωπική ευθύνη των ατόμων;
Δεν μπορεί αυτό το σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί σε κανένα επίπεδο τοπικά διότι οποιαδήποτε τέτοια σκέψη οδηγεί αυτομάτως σε βία, πολιτοφύλακη, μπατσοκρατία, επιχειρήσεις τύπου «αρετή» και τέλος σε ρατσισμό απ’ την απέναντι πλευρά. Επίσης δεν μπορούμε να ορίζουμε την παρουσία των τοξικοεξαρτημένων ως αλλοίωση της «ιδεολογικής εικόνας» και της «φιλοσοφίας» της περιοχής σε συνάρτηση με την ιστορικότητά της!! Ειδικά την στιγμή που το κράτος θέλει γειτονιές καθαρές χωρίς αδέσποτα, μετανάστες, ενοχλητικούς πιτσιρικάδες, αντιδραστικούς και ανυπάκουους ανθρώπους. Δεν έχουμε περιθώρια πλέον να κοιτάμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα ενημέρωση για το πρόβλημα των ναρκωτικών, ανάπτυξη εναλλακτικών πολιτιστικών δράσεων, δημιουργία πολλών τύπων θεραπευτικών προγραμμάτων παράλληλα με την ενίσχυση των ήδη υπάρχοντων και τέλος ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο προτείνουμε να πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την πρωτοβουλία κατοίκων Εξαρχείων μια εκδήλωση – ενημέρωση ζητώντας τη συμμετοχή προγραμμάτων απεξάρτησης στην οποία θα μπορούμε να θέσουμε όλους τους προβληματισμούς και τα ερωτήματα και να βρούμε λύσεις και προοπτικές για το ζήτημα.
Ενάντια στη βία προς τους εξαρτημένους αλλά και κάθε καταπιεσμένο
Ενάντια στη διαιώνιση της αστυνομοκρατίας με οποιαδήποτε δικαιολογία
Ενάντια στη λογική απομάκρυνσης οποιασδήποτε θεραπευτικής δομής των εξαρχείων
Δωρεάν και Δημόσια θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης ΤΩΡΑ σε όλη την Ελλάδα διάφορων τύπων και ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οφείλουμε να τονίσουμε το πραγματικό του προβλήματος που θέτουν με ευαισθησία οι κάτοικοι της περιοχής, το οποίο έχει άμεση σχέση με την καθημερινότητα τους και σ’ αυτούς απευθυνόμαστε. Αναφερόμαστε σ’ ένα παγκόσμιο κοινωνικό πρόβλημα, που εκφράζει την ευρύτερη κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική κρίση, που και στη χώρα έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Όσο βαθαίνει η κρίση το σύστημα απο τη μία αποδυναμώνει το κράτος πρόνοιας ενώ απ’ την άλλη μεγαλώνει το αστυνομικό κράτος και καλλιεργεί ένα κλίμα ανασφάλειας και φόβου. Το κράτος στοχεύει στην πολυπόθητη «τάξη και ασφάλεια» γι αυτό αναπτύσσει μηχανισμούς ελέγχου και οι ουσίες χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση συνειδήσεων και τη συντριβή της ανυπακοής. Σε κάθε γωνιά – γειτονιά – πλατεία υπάρχουν εξαθλιωμένοι άνθρωποι – φαντάσματα. Εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά που ενοχλούν ίσως την αισθητική είτε προκαλούν έντονα συναισθήματα αλλά που ακόμα και εάν τους «εξαφανίζαμε» από την οπτική μας, θα συνέχιζαν να υπάρχουν και να δημιουργούνται νέοι εφόσον οι αιτίες που τους οδηγούν στην εξάρτηση δεν έχουν εξαφανιστεί. Κάποιοι ίσως έυκολα θα ισχυριστούν ότι μεγάλη ευθύνη έχει η οικογένεια του εξαρτημένου ή οι «κακές» παρέες του. Όμως μήπως τελικά η καταπίεση, η εξατομίκευση, η απουσία αξιών, η ανεργία, η φτώχεια, η υποβάθμιση του πολιτισμού, η απαξιώση των κοινωνικών προτύπων και η έλλειψη ουσιαστικών δεσμών έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ το κύτταρο της οικογένειας ή την προσωπική ευθύνη των ατόμων;
Δεν μπορεί αυτό το σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί σε κανένα επίπεδο τοπικά διότι οποιαδήποτε τέτοια σκέψη οδηγεί αυτομάτως σε βία, πολιτοφύλακη, μπατσοκρατία, επιχειρήσεις τύπου «αρετή» και τέλος σε ρατσισμό απ’ την απέναντι πλευρά. Επίσης δεν μπορούμε να ορίζουμε την παρουσία των τοξικοεξαρτημένων ως αλλοίωση της «ιδεολογικής εικόνας» και της «φιλοσοφίας» της περιοχής σε συνάρτηση με την ιστορικότητά της!! Ειδικά την στιγμή που το κράτος θέλει γειτονιές καθαρές χωρίς αδέσποτα, μετανάστες, ενοχλητικούς πιτσιρικάδες, αντιδραστικούς και ανυπάκουους ανθρώπους. Δεν έχουμε περιθώρια πλέον να κοιτάμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα ενημέρωση για το πρόβλημα των ναρκωτικών, ανάπτυξη εναλλακτικών πολιτιστικών δράσεων, δημιουργία πολλών τύπων θεραπευτικών προγραμμάτων παράλληλα με την ενίσχυση των ήδη υπάρχοντων και τέλος ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο προτείνουμε να πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την πρωτοβουλία κατοίκων Εξαρχείων μια εκδήλωση – ενημέρωση ζητώντας τη συμμετοχή προγραμμάτων απεξάρτησης στην οποία θα μπορούμε να θέσουμε όλους τους προβληματισμούς και τα ερωτήματα και να βρούμε λύσεις και προοπτικές για το ζήτημα.
Ενάντια στη βία προς τους εξαρτημένους αλλά και κάθε καταπιεσμένο
Ενάντια στη διαιώνιση της αστυνομοκρατίας με οποιαδήποτε δικαιολογία
Ενάντια στη λογική απομάκρυνσης οποιασδήποτε θεραπευτικής δομής των εξαρχείων
Δωρεάν και Δημόσια θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης ΤΩΡΑ σε όλη την Ελλάδα διάφορων τύπων και ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη
Λέσχη υπογείως στην Καλλιδρομίου 94
